حکومت به تضییق حکمتضییق تعبّدی محدوده شمول حکم دلیل محکوم، توسط دلیل حاکم را حکومت به تضییق حکم گویند. ۱ - تعریفحکومت به تضییق حکم، به معنای نظارت دلیل حاکم، بر دلیل محکوم و تفسیر آن، از راه ایجاد تضییق تعبدی در محدوده شمول حکم دلیل محکوم است، مثل آن که مولا بگوید: «اذا شککت فی الصلاة فابن علی الاکثر؛ هر گاه در تعداد رکعات نماز شک کردی، بنا را بر اکثر بگذار»، و سپس به منظور تضییق دایره حکم قبلی بگوید: «انما عَنَیتُ بذلک خصوص الشک بین الثلاث و الاربع؛ منظور من از شک، شک در رکعت سوم و چهارم بوده است» و در این شک خاص، بنا را بر اکثر بگذار، نه در شک‌های دیگر، و با این بیان، دامنه شمول حکم دلیل اول را محدود نماید. [۳]
محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۳، ص۴۳۴.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۳۴، برگرفته از مقاله «حکومت به تضییق حکم». ا رده‌های این صفحه : اصطلاحات اصولی | اصول فقه | اقسام حکومت | حکومت | حکومت به تضییق | مباحث الفاظ | مطلق و مقید
|